Vefa Serifova Mehebbetden nifrete

Bu gecə ürəyim köksüm elə dondu
Doyunca ağladım qəlbimi boşaltdım
Bu isti ürəyəm lap səndən soyudu
Yetərki yetərki özümü aldatdım

Bildimki qürurum qarşında alçalır
Ömrüm hədər yerə səninçün qocalır
Hər şey dəyişdi bu ruhum zəfər çalır
Ürəyimdə sənə bir savaş başlatdım

Özünə arxayın kaprizli dəlicə
Guyaki heç nəyi sən aımırsan vecə
Sanırdın həmişə sürəcək beləcə
İndi qərarımla qanını qaraltdım

Məhəbtdən nifrətə var bircə addım
Unutdum mən səni addımımı atdım
Elə bil sevginlə getmişdim yuxuya
Nə yaxşı özümü vaxtında oyatdım