Elcin Sirinov, Nicat Esqin İtirdim

Heyif men bu eşqi cavanliqda itirdim
İşıqlı bir Ömrümü qaranliqda itirdim
Senden özgə sevmədim Dedim urey bir kesindi
Dərdimi böldüyüm mene derd olub indi

Bu eşq deryasinda batan insanin
Dərdi ile başını qatan insanın
Eşq üçün her addim atan insanın
Dəyəri bilinmir qedri bilinmir

Şirindir bu eşq sonu zülüm də olsa
Gelerdim dalınca bu yol ölümdə olsa
Ölərdim səninçün əgər əlimdə olsa
Yaşiyan insanin dəyəri bilinmir