Нұржан Керменбаев Жындысың

ЖЫНДЫСЫҢ

Мен сенімен бақытты
Бола берем бола берем
Бірақ сені түсінбей
Қала берем қала берем

Бір қуанып қаласың
Сосын жылап аласың
Тез айқайға саласың…
Неге?!

Қиратасың жинайсың
Кейде өзіңе сыймайсың
Бірақ сүйіп сыйлайсың…

Сен неше түрлісің
Көңілді мұңдысың
Кей кезде мейірімдісің
Кейде жындысың…

Менің әрбір сөзіме
Жылынасың жылынасың…
Күліп құшақтап тұрып
Бір ұрасың бір ұрасың…