Nur Türkmen Yazdım Hepsini

Sanki kelepçeli kollarım
Hep çamur hep dikenliydi yollarım
Zorladım vazgeçmedim toparladım
Bir baktım kimse kalmamış hatta dostlarım

Yıkıla yıkıla geldim
Kırıla sıfıra indim
Ama kalkmasını da bildim
Bana sahip çıkan kendim

Ayaktayım hayattayım
Size göre son duraktayım
Ama çok beklersiniz

Ben dağlara taşlara
Yazdım hepsini duvarlara sevabına
Çok oldu bırakalı inanmayı masallara
Böyle bir dünyada