Feruza Karimova Adolat

Xatoga burdilar
To'g'ri yo'limni

Yaro qildilar
Yorug' yuzimni

Shunday bir zulmatga
Tashladi mani
u yerda yo'qotib
Qo'ydim o'zimni

Zolimlar zulmidan
Dod dedi dilim

Ayyorlik ilmidan
Lol edi tilim

Soyalar sharpalar
Ichida asta
Umid qo'llaridan
Uzildi qo'lim

Haqiqat egilar
Bukilaru sinmaydi

Adolat haqqini
Olmay qo'ymaydi

Har ishni hisobin
So'ragan bu keng dunyo
Bir mazlim ayolni
unutib qo'ymaydi