Yunusjon Mirboboyev Qo‘llari ko‘ksida do‘stim san deydi

So'rab kelsa mening do'stlarim
U safarga ketdi deb ayting
Gar so'rasa o'shal bevafo
Bu dunyodan o'tdi deb ayting

Ishonmanglar ko'z yosh to'ksa xam
Boshlab bormang uni qabrimga
Tirikligimda qadrim bilmagan
O'lsam yetarmidi qadrimga

Eng yaqin do'stingda ham hasad bo'larkan
Jondan sevgan yoringda ham nafrat bo'larkan
Boringda ham yo'g'igda ham birdek sevguvchi
Mehribon otang bilan onang bo'larkan
Pastkashlik g'iybatdan dil bezib qolgan
Mag'rurulik kamtarlik insonning naqshi
Shoqollar to'dasin shoxi bo'lgandan
Yarador bo'lsam ham sher bo'lsam yaxshi

Shundayin bir zotlar bo'lipti paydo
Qo'llari ko'ksida do'stimsan deydi
Yonidan sal nari ketmasingdanoq
G'iybat qilib sani go'shtingni yeydi

Qandayin insonki ular
Orqanga bekinib toshlar otadi